En toen blies de poema het verhaaltje uit....

...of de slang of de condor... De heilige inkadieren (aarde- onderwereld - lucht).

Na een dagje wikken en wegen (we wilden niet ver meer reizen) besloten we weer zuidwaarts het woestijngebied in te gaan. Eerst naar paracas, vanwaar een boottour van 2 uur naar isla ballestas. Oftewel een eiland vol zeedieren. Schitterend! Ook paracas is best de moeite waard voor de 3 straatjes die het telt, weliswaar prijzig onderkomen, maar met uitzicht op zee! De reservaten wilden we per fiets bezoeken ipv per bus (peruanen doen echt alles per bus of taxi). Slecht idee.... De fietsen waren ok, maar de continue windkracht 4-5 (schatten we) in je gezicht werd al snel ondraaglijk. Na een paar uur en weinig gezien te hebben... Maar ja woestijn is woestijn denken we maar... Zijn we teruggegaan en neergeplofd op het strand.

Dan alsnog een busritje naar nasca gemaakt, 8 uur van lima af dus nog steeds vlakbij. Bloedjeheet hier. Grappig als je een peruaan ingewikkeld in een slaapzak het koud ziet hebben met ruim 20 graden in de ochtend... hostal brabant (brabantse eigenaar naar t schijnt) opgezocht. Voor 5-10 euro heb je een aardig goed verblijf in nazca. In de avond het planetarium bezocht met een projectielezing over de nazcalijnen en diens mysterie. Ook het laatste verblijf van maria reiche gezien. Ik kan er niet over uit dat je 40 jaar van je leven zou geven aan onderzoek naar de nazcalijnen.
Volgende ochtend vroeg in het vliegtuigje de nascalijnen gezien. Blijft machtig mooi en mysterieus.
Nasca wordt niet getroffen door semana santa: vakantiedagen vanaf donderdag voor de peruanen. Op de terugreis kwamen we weer langs paracas en zagen we dat het 10x zo druk was geworden! Vreemd dat ica wel volgeboekt was, geen bijzonder stadje. We hadden graag na onze dagje nasca nog ica aangedaan voor een piscoproeverij/wijngaarden bezoek, maar alle voor ons optionele hostels waren volgeboekt. Gelukkig konden we bij uitzondering nog een nachtje in het hostal in nasca blijven. En hebben ze een piscobar in nazca, waar ze -toen we vroegen naar de verschillen tussen diverse pisco's- spontaan en kosteloos ons een miniproeverij gaven. Goede lomo saltado gegeten voor slechts 9 soles (<3euro. Het kan dus nog wel) en een processie op straat bijgewoond.

Zaterdagmiddag terug in lima aangekomen. In peru geen eieren met pasen, maar vele kerkdiensten. Vooral zaterdagavond is belangrijk, dus voor de ervaring en uit respect meegegaan. Toen nog niet wetende dat het 3 uur zou gaan duren (5am opgestaan die dag).... Toen we na 1 uur pas bij pagina 2 van het kerkboekje waren kregen we zo'n ohnee gevoel. Mooi was wel het vreugdevuur, de muziekinstrumenten en de enorme menigte mensen. De kerk is nog immens populair bij oud en jong! Echter de lezingen: de voor ons overdreven aanbidding is onbegrijpelijk. Evenals het gedrang bij binnenkomst, waarbij we letterlijke malen aan de kant werden gebeukt! Ieder voor zich blijkbaar?? Voldoende gezegend zeker, sloten water gingen over het mensenmassa heen. Ook genoeg flessen wijwater en kaarsjes in onze backpacks mee, kunnen we even vooruit.

Terugkijkend op de reis:
- de schoonheid van de natuur met name regio salta/jujuy, zuid-west bolivia. Diversiteit in natuur in peru.
- de culturele historie inca. De offeringen en gebruiken/rituelen die musea in salta, arequipa en cusco tonen. Oude incacentrum cusco met name de wijk san blas.
- kleurrijke schilderingen, doeken, etc. Ze verkopen wel overal hetzelfde. In bolivia is de kwaliteit vd wol het beste.
- de vele honden op straat die niet overal onverzorgd uitzien (in bepaalde gebieden zorgen organisaties voor hen)
- het heerlijke eten maar wel of veel suiker, of veel zout of veel vet. Veel overgewicht bij de bevolking in bolivia en peru.
- reizen is makkelijk en safe. 18 uur in de bus stelt ineens niks meer voor. Meer dan 100 busuren gemaakt.
- toiletten zijn schoner dan jaren geleden en vrijwel over wcpapier. Nog steeds apart afvalbakje. In cusco hele dag door water is ook nieuw voor mij.
- vreemde culturele gebruiken in met name la paz. Zo is er bv een gevangenis wat uiteindelijk een minisociety op zich is. De gevangenen betalen huur! En voeren hun praktijken: er komt vanalles in en gaat vanalles uit, behalve zijzelf.
- free walking toers zijn de beste toers voor ons. In la paz verboden omdat ze er geen belasting over kunnen heffen.
- de vriendelijkheid en behulpzaamheid vd bevolking. Je voelt naadloos aan wanneer iemand oprecht is. Altijd vooraf duidelijke prijs afspreken en doorvragen. Bij toers brengen gidsen je vaak naar plekken waar ze waarschijnlijk commissie ontvangen, want vaak liggen de prijzen hoger en viel ons dan ook vaak nog tegen.

Foto's isla ballestas en nascalijnen volgen. Laatste uurtjes in zuid amerika. Nog eenmaal 18 uur reizen ;)